Routebeschrijving

Een collega van het werk heeft de TopoGuides, La Vanoise parc national de la Vanoise waarin alle informatie van het gebied beschreven staat. Een wandeling rond ‘la point de l’Echelle, met als hoogtepunt een klim naar 3015m in de buurt van de col d’Aussois. De Frans website beschreef deze wandelroute en was juist dat wat ik zocht.

Een periode werd vastgelegd, 2de week van oktober, vertrek op 06/10/2007 om drie uur 's morgens..
Voor onze uitrusting, alle andere benodigdheden en het voedsel maakte ik gebruik van deze website waar alle informatie te vinden is op Voorbereiding.

We planden om de trip naar de Vanoise met de auto te doen. De 960Km rijden naar Meribel-Mottaret waar we een kamer gereserveerd hadden zouden we onder ons vieren verdelen.

Dus maakte ik volgende planning:

• Zaterdag: Heenreis naar Hotel la Roc in Meribel-Mottaret
• Zondag: Van Plan de Tuéda naar refuge de Péclet-Polset
• Maandag: Van refuge de Péclet-Polset naar refuge-porte de l'Orgère
• Dinsdag: Van refuge-porte de l'Orgère naar refuges du Fond d'Aussois
• Woensdag: Van refuges du Fond d'Aussois naar refuge du Roc de la Pêche
• Donderdag: Van refuge du Roc de la Pêche naar Plan de Tuéda
• Vrijdag: Terugreis naar Tielrode

Andere gegevens zoals een hoogtdiagram staan op de pagina links. De verder voorbereiding liep analoog met deze van onze tocht in 2005, en kan je lezen op andere pagina’s op de deze website.

Op deze pagina staan links naar de 5 etappes die we hebben gepland. De informatie in deze pdf bestanden is zelf samengesteld aan de hand van IGN kaart 3534OT ( Les Trois Vallées parc national de la vanoise )

• Etappe 1: Van Réserve naturelle du Plan de Tuéda naar refuge de Péclet-Polset
• Etappe 2: Van refuge de Péclet-Polset naar refuge-porte de l'Orgère
• Etappe 3: Van refuge-porte de l'Orgère à Plan d'Amont naar refuges du Fond d'Aussois
• Etappe 4: Van Plan d'Amont du refuges du Fond d'Aussois naar chalet-refuge du Roc de la Pêche
• Etappe 5: Van chalet-refuge du Roc de la Pêche naar la Réserve naturelle du Plan de Tuéda

Dag 1, Zaterdag 06/10/2007

Om drie uur in de morgend zijn we afgesproken en starten we ons wandelavontuur van 2007. Vijftien minuten later stapt de laatste musketier in de auto , met alle rugzakken in de koffer start de950KM lange trip naar Méribel. We spreken af om elke twee uur van chauffeur te wisselen.

Alles gaat goed en de tijd en kilometers vliegen voorbij. Al vlug beginnen we aan de laatste kilometers voorbij de verschillende skistations tot in Méribel. Plan de Tuéda,waar onze eerste etappe begint, ligt voorbij Méribel-Mottaret, hoger en 6KM verder maar in deze periode zijn veel hotels gesloten en was hotel xxxxx in Méribel een goed alternatief, eenvoudig maar goed.

De eigenaar is heel vriendelijk en wil ons de volgende dag zelfs naar de parking van Plan de Tuéda brengen, zo kan onze auto in Méribel blijven staan. Na een goede maaltijd en een pintje gaan we slapen en dromen van…

ieder het zijne zeker. ;-)

Dag 2, Zondag 07/10/2007

Ontbijt om zeven uur. Een half uur later stappen we met vijf man en vier rugzakken in de Audi A4 quattro. In ware rally stijl brengt de hoteleigenaar ons naar de parking van Plan de Tuéda (1700m). Een beetje wit in het aangezicht maar blij dat we het overleefd hebben nemen we afscheid van de man die, zeker wil zijn van een nieuwe overnachting in zijn hotel, ons binnen 5 dagen opnieuw komt ophalen.

Met de rugzakken goed gefit starten we iets over acht uur aan de etappe van vandaag. Ik weet niet hoe het komt maar we nemen al onmiddellijk een verkeerde route en zijn al meer dan een uur aan het klimmen voor we het door hebben. Gelukkig vinden we een jagerspad dat ons langs de flank van de helling op het juiste route brengt. De eerste paar uur kunnen al tellen, over een onverharde weg steil omhoog en dit is nog maar de aanzet, col du Soufre gaat zijn naam eer aan doen.

Op het moment dat de zon van over de bergtop komt wandelen we de Vallon du fruit’ in. (2000m) Een mooie vallei, met rechts en links hoge bergruggen, die langzaam omhoog gaat tot aan refuge du Saut (2130m), waar de weg zich splitst. Aan de refuge nemen we een korte pauze.
We vervolgen de weg naar het zuidwesten, en klimmen steeds hoger. Wandelend over kiezel en brugjes, grote rotsblokken en steile hellingen gaat het steeds hoger. Op 2440m is er een splitsing naar Lac du mont Coua, maar wij gaan recht door en klimmen verder richting col du Soufre. We wandelen langs de Gébroulaz gletsjer die op de kaart veel groter toont dan dat we hier zien. Je ziet duidelijk aan de omgeving dat deze gletsjer veel groter is geweest. De rotsen zijn heel anders, alsof een grote pletwals alles vergruisd heeft.
Na een laatste steile klim staan we om 13:u26 op de 2819m hoge col du Soufre, we lopen wat door en een beetje verder krijgen we een fantastisch uitzicht op de natuurpark van de Vanoise, echt mooi. kijk maar even naar de foto's.
Onder ons het meer lac Blanc, voor ons de top van de l’Echel en de bergruggen die zich oneindig ver uitstrekken, een prachtige blauwe hemel en… juist boven onze hoofden cirkelt een reuze grote Arend op de aanwezige thermiek!!!! Genieten.

De afdaling doen we rustig aan, we wandelen langs het prachtige azuur blauwe water van lac Blanc naar de refuge Péclet-Polset (2474m). Dit was een prachtige dag, heel intens, zwaar maar ongelooflijk mooi…..mooi.

Dag 3, Maandag 08/10/2007

Gisteren hebben we samen met andere wandelaars nog enkel uren kunnen genieten van het heerlijke mooie weer. De ander wandelaars volgen de GR55 naar het noorden, wij gaan verder naar het zuiden. Zoals wel meer gebeurt zorgden onze diepvriesmaaltijden voor een goedkeurend gemompel bij de andere stappers. Niet iedere wandelaar gebruikt deze toch heel makkelijk te bereiden maaltijden. In een minimum van tijd hebben we weer lekker eten klaar staan.

Om zeven uur gaat de wekker. Na het ontbijt pakken we de rugzak en nemen we de meest zuidelijke weg naar de GR55, en verder naar col de Chaviere. We houden even halt op het punt waar we de GR55 opkomen (2500m) om te genieten van een prachtig uitzicht. Het mooie weer zorgt voor spectaculaire vergezichten. We trekken verder in zuidelijke richting. De wandeling is niet te zwaar en de wandelpaden zijn voortreffelijk onderhouden, in vergelijk met Corsica lijken het wel autostrades. Het gebergte rondom ons is zeer ruw en klimt geleidelijk hoger. Staan we daar plotseling voor een 50 meter hoge wand. Een steile klim brengt ons op de col de Chaviere, 2796m hoog. Het is 10u15 en op de Chaviere worden we getrakteerd op één van de mooiste uitzichten ooit. Mede door het prachtige weer zien we kilometers ver, één en al bergtoppen zover we kunnen kijken.

WAT EEN UITZICHT!!!

Het is hier zeer aangenaam en we blijven meer dan een ½ uur op de top rondhangen.

In de afdaling verlaten we de GR55, 2500m, en nemen links de kortere variant. In deze langgerekte alpenweiden zien we voor eerst een marmot, ze zijn zeer schuw en leven in lange tunnels en holen die ze uitgraven. De afdaling naar refuge l’Orgére op 1935 meter is lang en een beetje vervelend. Al vroeg in de middag arriveren we in de refuge, een mooie refuge met een prachtig uitzicht op het dal van Modane.

We wassen onze synthetische T-shirts en hangen ze te drogen. Even later kappen we ons ook af en genieten van het prachtige uitzicht en een heerlijk plekje in de zon.

Later op de avond besluiten we de etappe van morgen over de col de Masse (2923m) niet te doen. Iemand heeft last van een oude blessure en de beklimming lijkt hem te zwaar. We zullen de GR5 nemen die langs de col du Barbier naar de refuge de Fond d’Aussois gaat.

Er zijn geen andere wandelaars meer aangekomen die avond.

Dag 4, Dinsdag 09/10/2007

Niet te vroeg opgestaan, en toch lijkt het donkerder buiten dan gisteren. Het is bewolkt en er hangen dichte wolken rond ons. Het is niet koud maar het voelt heel vochtig aan. We kiezen om de GR5 in oostelijke richting te volgen en ik kijk nog even achter me naar de route die naar het noorden gaat, over col de Masse, daar kom ik nog eens voor terug.

De gehele voormiddag wandelen we in de mist en is er weinig te zien van het dal dat zich rechts van ons bevindt. De GR5 is zeer goed aangegeven en het wandelpad is zeer goed onderhouden. Geen problemen dus, ook niet in de dichte mist. Om 12u12 staan we op de col du Barbier.
We gaan verder over de GR5 die naar het noorden afbuigt.Tegen de middag verdwijnt de mist en zien we in welke mooie, in herfstkleur getooide, alpenweiden we wandelen. Onder ons zien we twee enorme stuwmeren, Plan d’Aval op 1948m en wat verder en hoger Plan d’Amont op 2078 meter. Het uitzicht naar het oosten is ongelooflijk mooi, prachtige alpenweiden met hoge bergtoppen als bewakers van de grens van het natuurpark.
Op één van die toppen zie ik een skilift en denk bij mezelf dat na slechts twee dagen wandelen ik weer aan de rand sta van het ongerept natuurgebied waarin we wandelen. Jammer.

We volgen de GR5 die wegdraait naar het oosten, juist daar waar de route over col du Masse zich samenvoegt met de GR. Even verder op 2260m, verlaten we de GR5 en gaan weer in noordelijke richting door de prachtige vallei d’Aussois, met recht voor ons de refuge de fond d’Aussois op 2354m, waar we tegen 14u30 aankomen.

Opnieuw een heel mooie refuge met zeer comfortabele slaapruimtes. Van op het terras van de refuge heb je een prachtig zicht op de vallei en zien we dagjes stappers komen en gaan. In de late middag gaan twee van ons de spieren verzorgen door die te overgieten met koud water uit de waterloop bij de refuge.

’s Avonds maken we het gezellig met kaarsjes op tafel, voor dat ik naar de kamer ga loop ik nog eens naar buiten om er een prachtige sterrenhemel te bewonderen. Met de gedachte morgen een top van meer dan 3000 meter te beklimmen ga ik rond 10 uur slapen.

Dag 5, Woensdag 10/10/2007

Vandaag staan we op met een kriebel in de buik, we proberen voor de eerst keer een top over de 3000m te bereiken. Tijdens het ontbijt valt het op dat het lang donker blijft, het is dan ook zeer bewolkt en mistig, maar gelukkig geen regen.

Meteen gaat het steil omhoog en het verschil met wandelen op de GR’s is zeer groot. Deze variant gaat over keien en rotsblokken, bij elke stap win je hoogte. Gedaan met goed verzorgde en platgelopen wandelpaden, CORSICA ALL OVER AGAIN!!

De dichte, koude mist en wind maken er geen zondagse uitstamp van. Bij het eten van een powerbar moet je opletten om de tanden niet te breken, die powerbars gaan we op een warmer plekje bewaren!!

Tegen 10 uur bereiken we de top op col d’Aussoi (2916m). We lopen naar het kruis op de top voor een foto moment. De top is eigenlijk een groot plateau. Door in de dichte mist naar het kruis te lopen zijn we de markeringen en kernel die de juiste weg aangeven uit het oog verloren. We raadplegen de kaart en het kompas, verspreiden ons een 30 meter uit elkaar en lopen in westelijke richting verder, zoekend naar een kernel of markering. Na enkele minuten vinden we de juiste weg en stappen we verder over het plateau. We zoeken naar een aanduiding die ons op weg zet naar het 3019m hoge point de l’Observation. De mist maakt het niet makkelijk maar we vinden het pad. Onze rugzakken doen we af en laten die bij een grote rotsblok liggen, na een stevige klim staan we plots aan de rand van een afgrond op 3018m hoogte. We zitten in de bovengrens van het dicht wolkendek dat ons al de ganse dag insluit als dit plots open trekt en we worden getrakteerd op een OVERWELDIGEND uitzicht. We zien van hier onze eerste refuge Péclet Polset en het hoger gelegen Lac Blane.

Na te hebben genoten van het prachtige uitzicht over de Vanoise stappen we terug naar onze rugzakken en vatten de rotsige afdaling aan. Het word zelfs mooi weer en we nemen de tijd om een spaghetti klaar te maken.

In plaats van rechtstreeks af te dalen naar de GR55 en zo naar Roc de la Péche te gaan nemen we een variant naar het oosten, naar het plateau Ariande. Over grove kiezel en rotsen wandelen we rond Point Ariande maar vergissen ons in de volgende splitsing en maken nog een omwegje van een dik uur voor we in het skistation Roc de la Péche (1900m) aankomen. Ietsje te veel van het goede, maar ja…

Gelukkig kunnen we hier een lekkere warme douche nemen en bestellen ons een heerlijk avondmaal.

Morgen is het alweer onze laatste dag in dit prachtige natuurpark.

Dag 6, Donderdag 11/10/2007

Vandaag staat er een klim van 810m op het programma, col Rouge is 2731 meter hoog. Daarna dalen we af naar refuge du Saut en zoals we vijf dagen geleden zijn begonnen, door de vallon du Fruit naar lac de Tueda.

Het weer is prachtig, geen wolkje te zien. We starten op de GR55 en volgen de brede verharde weg in zuidelijke richting. We slaan rechts af naar col Rouge, van nu af is het afzien, steil naar boven, een klim van een kleine 800m. Het pad loopt zigzag naar boven, eerst nog een aarden weg tussen grassen en lage struiken, hoger gaat dit over in een weg van kiezel en rotsen. Het is warm, +20°C, en het is corvee om de top te halen. Om 11 uur staan we op de zwavelkleurige top van col Rouge(2731m), te geniet van weer een prachtig, zonovergoten uitzicht over de Vanoise.

Op de top van een berg is er natuurlijk een foto moment en na het "showen" beginnen we aan de afdaling naar vallon du Fruit. Kort na de middag zijn we bij refuge du Saut, we nemen een lange rustpauze op het zonnige terras waar het 27°C warm is. De verder afdaling in het mooie weer levert nog enkele mooie foto’s op.

Het valt op dat wanneer je aan de grens van het natuurpark komt en afdaalt naar Mottaret, het prachtige natuurlandschap moet plaats maken voor de platgewalste, bruine, onnatuurlijk glooiende skipistes, bezaaid met afschuwelijke skiliftconstructies.
We krijgen een lift naar het 6Km verderop gelegen Meribel waar we opnieuw overnachten in hotel xxx

Het was een mooie vakantie in een heel mooi natuurpark. Wat opviel waren de zeer goede refuges en makkelijk te bewandelen wandelwegen. Geen Corsicaanse toestanden op de GR5 en GR55.

Dag 7, Vrijdag 12/10/2007

De terugrit.